Malatya Valiliği
Malatya’da cenaze sahipleri, evlerini açarak üç gün boyunca taziye için gelen misafirlerini evlerine kabul ederler. Erkek ve kadın misafirlerin kabul edildiği mekânlar ayrı ayrıdır.
Cenaze sahibi acı ve üzüntüsünü dostlarıyla paylaşır.
Ancak yemek işine karışmaz. Komşu ve arkadaşlar sıra ile yemek yaparlar. Cenaze sahibinin yakınlarından bir kişi, komşulardan gelen yemeğin sıraya konulmasında yardımcı olur.
Komşuları üç gün veya bir hafta süresince günde üç öğün yemek hazırlayıp cenaze evine getirirler. Orada sofralar hazırlanır, cenaze sahipleri ve cenaze sahiplerinin dostları hazırlanan yemeklerden yerler.
Cenaze evlerinde yemek saatlerinin dışındaki vakitlerde taziye ziyaretine gelenlere de ikram edilmek üzere çay ocakları kurulur.
Üçüncü gün cenaze sahibi mevlit okutur, şeker veya yemek yedirir, dostlarının desteğine teşekkür ederek dağılırlar.
Yemek çeşitleri yemek veren insanların ekonomik gücü ve cenaze sahibinin çevresi ile ilgilidir.
Örnek menü çeşitleri:
-Pilav, kâğıt kebabı, ayran, salata, ekmek.
-Lahmacun, ayran, salata.
-Etli sebze yemekleri, pilav, ayran, ekmek.
-Sac kavurma, pilav, söğüş sebze, ayran.
Cenaze evine götürülen kahvaltılık yiyeceklerden bazıları şunlardır:
Peynir, zeytin, tereyağı, bal, reçel, börek türleri, yumurta, biber kızartması, et köftesi, ekmek türleri ile çay ya da süttür.
Ayrıca cenaze defnedildikten sonra cenaze sahibi tarafından un helvası pişirilir. Açık ekmekle (pide) dağıtılır. Ölen kişinin kırkıncı günü mevlit okutulur.
Yemek verilir. Eskiden, bu yemekte ikram edilen ve komşulara da dağıtılan ekmeğin adı külünce idi.
Külünce için un, tuzlu tereyağı ve maya süt ile yoğrulur.
Hamur mayalandırılır. 2-3 yumurta büyüklüğünde parçalara ayrılır. Merdane ile yarım santimetre kalınlığında açılarak üzerine yumurta pekmez, yoğurt, çörek otu ve küncü karışımından oluşan harç sürülür, tandırda pişirilir. Bu ekmek türü cenazede, ramazan ayında ve bayramlarda yapılan bir çeşittir. Günümüzde unutulmaya yüz tutmuştur.
|
